Wat is de albumine creatinine ratio?

De albumine/kreatinine ratio is de verhouding tussen de hoeveelheid albumine en de hoeveelheid kreatinine die is uitgescheiden in een urine portie.

Wat is een normale ACR waarde?

Verlies van albumine in de urine, bepaald met de albumine-creatinineratio (ACR) (zie Details): normaal:. matig verhoogd: 3-30 mg/mmol. ernstig verhoogd: > 30 mg/mmol.

Wat is een goede albumine waarde?

Toegelicht door onze specialisten: Wanneer welke bepaling?; Albumine/kreatinine ratio en eiwit/kreatinine ratio in urine In 2020 zijn de bepalingen albumine/kreatinine ratio en de eiwit/kreatinine ratio in urine beiden opgenomen op het aanvraagformulier pre- en postnatale laboratoriumdiagnostiek.Wanneer vraag je welke bepaling aan? Hieronder lichten we de verschillen tussen deze twee bepalingen toe.

Wantificeren mate eiwitverlies in urine Beide bepalingen worden gebruikt om het eiwitverlies in de urine te kwantificeren. Eiwit in urine is afkomstig uit bloed en wordt veroorzaakt door een afname van de nierfunctie. De normale concentratie eiwit in bloedplasma is 57 – 82 g/L. Het meest voorkomende eiwit in bloedplasma is albumine, normaal zo’n 34 – 50 g/L.

Bij een goede nierfunctie is er geen eiwit of albumine aantoonbaar in de urine, omdat eiwitten de nierfilters (glomeruli) normaal niet kunnen passeren. Bij schade aan de glomeruli kan er eiwitverlies in de urine ontstaan. Omdat albumine een relatief klein eiwit is, is dit vaak al bij milde nierschade aantoonbaar, nog voordat er andere symptomen zijn van nierfunctieverlies.

• De bepaling van albumine in urine wordt daarom ingezet bij relatief milde nierschade met beperkt verlies van albumine in de urine.
• Bij ernstige nierschade kunnen ook de grotere eiwitten, zoals immuunglobulines, de glomerulus passeren en is er meer eiwitverlies in de urine.
• In dat geval wordt eiwit in urine bepaald.

Invloed van vochtinname Omdat de concentratie van urine afhangt van de hoeveelheid vochtinname en dus wisselend is over de dag, worden beide bepalingen genormaliseerd naar de hoeveelheid kreatinine in urine. Kreatinine geeft namelijk informatie over de mate van verdunning van de urine.

Hiermee zijn zowel de albumine/kreat ratio als de eiwit/kreat ratio onafhankelijk van de verdunning van de urine. Samengevat wordt de albumine/kreat ratio dus ingezet bij aandoeningen die gepaard kunnen gaan met milde nierschade met relatief weinig eiwitverlies in de urine, zoals diabetes, en de eiwit/kreat ratio bij aandoeningen met ernstige nierschade met veel eiwitverlies, zoals pre-eclampsie.

Vragen? Voor meer informatie kunt u contact opnemen met Marlies Oostendorp (klinisch chemicus) via de laboratorium informatie lijn 088-005 7777. Toelichting op andere bepalingen? Zijn er andere laboratoriumbepalingen waarover je meer zou willen weten? Laat het ons weten via [email protected].

Hoeveel creatinine in urine is normaal?

Kreatinine normaalwaarden

Vrouw
Man

Hoe hoog mag albumine in urine zijn?

Indeling eiwitverlies – Naar gelang de hoeveelheid eiwit in de urine, is er een indeling gemaakt:

Normaal (normo-albuminurie): minder dan 30 milligram eiwit per dag. Licht verhoogd (micro-albuminurie): 30 tot 300 milligram eiwit per dag. Verhoogd (macro-albuminurie): 300 tot 3000 milligram per dag. Sterk verhoogd (nefrotisch eiwitverlies): meer dan 3000 milligram (= 3 gram) per dag.

Hoe hoog mag creatinine in het bloed zijn?

Antwoord van de apotheker over kreatinine – Kreatinine is een afbraakproduct van kreatinefosfaat in spierweefsel en wordt door het lichaam met een vrij constante snelheid geproduceerd, afhankelijk van de aanwezige hoeveelheid spiermassa. Het wordt in de nier hoofdzakelijk passief gefiltreerd, hoewel een klein gedeelte actief wordt uitgescheiden.

Hierdoor ontstaat in het bloed een evenwichtsspiegel die het resultaat is van de productiesnelheid in de spieren en de klaring door de nieren. Mannen hebben meestal een hoger niveau (‘spiegel’) van kreatinine in hun bloed dan vrouwen omdat zij meer skeletspieren hebben. Het gewicht en de leeftijd zijn van invloed op de spiermassa en het kreatinineniveau.

Het normale niveau ligt daarom meestal tussen 70 en 133 micromol/liter. Bij een verminderde nierfunctie wordt dit hoger omdat de uitscheiding van kreatinine afneemt. Gezien de ruime marges voor een ‘normaal’ kreatinine kan bij een binnen normale grenzen liggend kreatinine dus toch al een vrij slechte nierfunctie bestaan; een nauwkeuriger indruk van de nierfunctie krijgt men door de lichaamsbouw van de patiënt in de berekening te betrekken of de totale 24-uursuitscheiding (en dus productie) van kreatinine te meten.

1. Bij een snelle verslechtering van de nierfunctie duurt het echter een paar dagen voor er een nieuw evenwicht is bereikt en kan een te vroeg bepaalde kreatininewaarde misleidend zijn.
2. Reatininewaarden boven de 200 zijn zorgelijk, boven de 500 gaat men aan dialyse denken.
3. Reatinine zelf is dus niet verantwoordelijk voor de nierfunctiestoornissen, maar is een maat voor de ernst van de nierfunctiestoornissen.

Verlaging van de kreatinine hoeveelheid heeft geen enkel nut, omdat de kreatinine zelf niet verantwoordelijk is voor de nierfunctiestoornis. Of een verslechtering van de nierfunctie reversibel is hangt af van de oorzaak van deze stoornis. In principe kunnen we onderscheid maken in drie verschillende soorten stoornissen;

Prerenaal (voor de nieren gelegen) Renaal (in de nier gelegen) Postrenaal (na de nier gelegen)

Bij een prerenale stoornis is het aanbod van bloed naar de nier verlaagd en is de nier zelf niet aangedaan en deze stoornis is reversibel, wanneer het aanbod weer verhoogd kan worden. Bij een renale stoornis is het nierweefsel aangedaan en deze stoornis is niet altijd reversibel.

1. Bij een postrenale stoornis is de afvoer van urine verstoord.
2. Deze stoornis is reversibel door het opheffen van deze afvoerstoornis.
3. Voorbeelden van geneesmiddelen die een negatieve invloed kunnen hebben op de nieren zijn: ACE-remmers, NSAID’s, ciclosporine, cisplatine, röntgencontrast vloeistof, methotrexaat en triamtereen.

Staken van het medicijn leidt veelal tot een herstel van de nierfunctie. Chronische nierfunctiestoornissen zijn vaak een gevolg van ander onderliggende ziektebeelden zoals; diabetes, verhoogde bloeddruk en ontstekingen in de nieren. Laatst bijgewerkt op 9 april 2018

Wat is albumine te hoog?

Micro-albumine – Er is sprake van micro-albumine als er een lage dosis eiwit wordt gevonden in de urine. Dit zijn de eerste tekenen van nierschade. Bij een hoge dosis eiwit in de urine wordt dit macro-albumine genoemd. Er is dan sprake van nierschade.

Wat te doen bij verhoogd ACR?

Aanbeveling – Bij patiënten met ernstig verhoogde albuminurie (ACR >30 mg/mmol (of >300 mg/24 uur)) moet altijd worden gestreefd naar een bloeddruk ≤130/80 mmHg, waarbij eerste keus bloeddrukverlagende geneesmiddelen om deze bloeddruk te bereiken ACE remmers dan wel ARB’s zijn. Tijdens behandeling moet getracht worden albuminuriewaarden <30 mg/mmol (ofwel <300 mg/24 uur, dan wel proteïnuriewaarden <0,5 g/24 uur) te bereiken, onafhankelijk van de bloeddruk. Dit kan bereikt worden door dosering van de ACE remmer of ARB op te hogen, en/of één van deze middelen te combineren met zoutbeperkt dieet (<2400 mg natrium ofwel <6 gram zout per dag) en/of een (thiazide) diureticum. Daarbij moet haalbaarheid individueel bepaald worden. Er is onvoldoende bewijs voor combinatiebehandeling ACE remmer met een ARB, dan wel combinatiebehandeling ACE remmer/ARB met een aldosteronantagonist om progressie van CNS te verminderen. Dit wordt alleen in specifieke gevallen, onder frequente controle van bijwerkingen, toegestaan. Belangrijkste veranderingen t.o.v. NfN richtlijn chronische nierschade 2009:

• Het nut van zoutbeperking in het dieet om het anti-proteïnurisch effect van ACE remmers of ARB’s te versterken werd eerder niet benadrukt.
• Het streefniveau is in deze module verlaagd van <1,0 gram proteïnurie per dag naar <0,5 gram per dag.
• Het toevoegen van een aldosteronantagonist aan een ACE remmer of ARB wordt nu minder sterk gepropageerd, en alleen toegestaan in specifieke gevallen, onder frequente controles van eventuele bijwerkingen.

Wat zegt creatinine waarde?

Het onderzoek – Het onderzoek gebeurt door bloedafname. Een verhoging van het kreatinine in het bloed wijst op een verminder functioneren van de nieren. als het kreatinine te hoog is, volgt verder onderzoek. In dat geval zal vrijwel zeker een echografie van de nieren worden gemaakt.

Hoe hoog moet de waarde van de nieren zijn?

Bij chronisch nierfalen zijn de nieren niet meer voldoende in staat om de afvalstoffen uit het lichaam te verwijderen. De uitscheiding van afvalstoffen kan op twee manieren geschat worden, namelijk door de glomerulaire filtratiesnelheid (GFR) of door de creatinineklaring in bloed- en urineonderzoek te meten.

De GFR-waarde en creatineklaring geven aan hoe goed de nieren functioneren en in welk stadium de nierziekte zich bevindt. De normaalwaarde voor GFR en creatinineklaring op middelbare leeftijd is ongeveer 100 ml/minuut. De nierfunctie neemt, ook bij patiënten zonder nierziekte, tijdens het ouder worden geleidelijk af.

Op 80-jarige leeftijd is de normaalwaarde voor GFR ongeveer 60 ml/minuut. Vaak (maar niet altijd) hebben personen met chronisch nierfalen ook afwijkingen bij het urineonderzoek, zoals te veel eiwit of rode bloedcellen in de urine.

Wat zegt albumine?

Albumine | Saltro Albumine is het meest voorkomende eiwit in het bloed. Het wordt gemaakt in de lever en is daardoor een goede maat voor het functioneren van de lever.Albumine zorgt voor het transport van verschillende stoffen door het bloed naar de lichaamscellen, zoals hormonen, vitaminen, geneesmiddelen en ionen zoals calcium.

Verder vervult het een belangrijke rol bij het in stand houden van een goede verdeling van vocht tussen de bloedvaten en de weefsels daaromheen. Bij ziekten van de nieren kan het verlies van albumine in de urine soms groter zijn dan de lever kan aanmaken. We meten de hoeveelheid albumine in het bloed.

Uw arts kan dit onderzoek laten doen wanneer hij/zij vermoedt dat er sprake is van een leverfunctie stoornis of een nierziekte met eiwitverlies (nefrotisch syndroom). Verder wordt albumine ook gemeten om de uitslag van andere bepalingen, zoals calcium, beter te kunnen beoordelen.

1. Bij bedlegerige patienten, zwangere vrouwen en bij pilgebruik is albumine meestal lager dan bij andere personen.Een verlaagd albumine kan wijzen op een leverziekte.
2. Ook kan het passen bij een nierziekte met eiwitverlies (nefrotisch syndroom).
3. Om dit aan te tonen zal ook albumine (of totaal eiwit) in urine worden gemeten.

Verder worden lage albumine waarden gezien bij een darmziekte (opname probleem, of verlies met ontlasting), ondervoeding, ernstige ontstekingen en shock.Vaak zijn aanvullende bloedonderzoeken nodig om een oorzaak voor het lage albumine aan te wijzen.

Wat is een laag albumine?

Hypoalbuminemie

Neem het in acht.Raadpleeg bij gezondheidsklachten een,

Hypoalbuminemie Structuur van een albumine molecuul/eiwit Beschrijving Symptomen,, en niet-specifieke bevinden zoals vermoeidheid, duizeligheid en zwakte Coderingen

Portaal

Hypoalbuminemie is een in het dat wordt vastgesteld wanneer er een te laag is in het, Bij albuminewaarden die lager zijn dan 34 per, is sprake van hypoalbuminemie.

Hoe weet je of er iets mis is met je nieren?

Veel verschillende klachten Door nierschade kun je bijvoorbeeld last krijgen van vermoeidheid, misselijkheid, jeuk of kramp in de benen. Het verschilt per persoon welke klachten optreden. Hoe meer schade aan de nieren, hoe meer klachten kunnen ontstaan. Bij nierfalen werken de nieren bijna niet meer.

Wat is een slechte nierfunctie?

Bij nierfalen is er sprake van een verminderde nierfunctie. Men spreekt ook wel over nierinsufficiëntie of nierschade. Hierdoor lukt het de nieren niet meer om de afvalstoffen uit het lichaam te verwijderen. Nierfalen kan plotseling ontstaan (acuut) of langzaam en sluipend (chronisch).

Hoe merk je dat het niet goed gaat met je nieren?

Wat kan er misgaan als de nier niet goed werkt? Wanneer je nieren niet goed werken kun je last krijgen van verzuring van je lichaam, een te laag of juist te hoog natriumgehalte in het bloed, bloed en/of eiwit in de urine,een hoge bloeddruk, verlittekening van je nieren, bloedarmoede en botontkalking.

metabole acidose : verzuring van je lichaam, dan heeft je bloed een te lage zuurgraad. Het woord acidose betekent verzuring; metabool wil zeggen dat er een probleem in de stofwisseling is. Je nieren zorgen voor het op peil houden van een juiste zuurgraad en ze spelen een rol bij de stofwisseling. Metabole acidose betekent dan ook dat er iets mis is met je nieren. Je kunt last hebben van hoofdpijn, futloosheid, slaperigheid en in ernstige gevallen misselijkheid, overgeven, diarree, uitdroging, verlies van eetlust, slecht groeien of zelfs bewusteloosheid. hypo-/hypernatriëmie : een te laag of juist te hoog natriumgehalte in het bloed. Je nieren proberen het natriumgehalte op een constant peil te houden. Als ze niet goed werken kan je natriumgehalte uit balans raken. Je hebt dan last van misselijkheid en futloosheid, soms met overgeven, hoofdpijn, slaperigheid en verminderd bewustzijn. Bij een ernstig tekort kunnen er stuipen optreden en kun je in coma raken. hematurie : bloed in de urine, doordat de filterwerking van de glomerulus kapot is en er rode bloedcellen worden doorgelaten. Hiervan heb je meestal geen klachten. Pas als er heel veel bloed verloren gaat en je bloedarmoede krijgt kun je last krijgen van moeheid. proteïnurie : eiwit in de urine, doordat de filterwerking van de glomerulus kapot is en er eiwitten worden doorgelaten. Hierdoor kan je weefsel vocht aantrekken en ontstaat er oedeem. Dan krijg je zwellingen in je huid op plaatsen waar het bindweefsel ‘losmazig’ is, zoals je oogleden. hypertensie : hoge bloeddruk. Hypertensie kan veroorzaakt worden doordat je te veel water in je lichaam hebt, maar ook door de aanmaak van te veel hormonen zoals renine, aldosteron, adrenaline of door te veel zout in je bloed. Het geeft niet veel klachten, maar je kunt wel hoofdpijn krijgen. Ook kun je last hebben van duizeligheid, een licht gevoel in het hoofd en oorsuizen. gevolgen van infecties/ontstekingen – verlittekening : als je witte bloedcellen een infectie te lijf gaan, krijg je een ontstekingsreactie. De chemische stoffen die uit de witte bloedcellen vrijkomen beschadigen je nierweefsel. Nadat de infectie is bestreden, blijft er een litteken in je nier over, net als bij een wondje op je huid dat is genezen. Dit litteken wordt gemaakt van bindweefsel en niet van niercellen. In plaats van werkende niercellen is een deel van je nier dus vervangen door bindweefsel dat niet werkt. Verlittekening is een teken en een oorzaak van nierinsufficiëntie. Litttekens kunnen hoge bloeddruk veroorzaken. Soms kun je de verlittekening met een echo zien en anders met een nucleair onderzoek. bloedarmoede/anemie : een te laag gehalte rode bloedcellen. Rode bloedcellen heb je nodig om zuurstof door je lichaam te vervoeren naar al je weefsels, organen en je hersenen. Je hebt het hormoon epo nodig om nieuwe bloedcellen in je beenmerg aan te maken. Als je nieren niet goed meer werken, maken ze ook geen epo meer aan. Als je bloedarmoede hebt, ben je moe en heb je minder uithoudingsvermogen. Ook als je je maar een beetje inspant, raak je al buiten adem. Je huid en lippen gaan bleek zien en je kunt last krijgen van hoofdpijn, snelle hartslag, duizeligheid en flauwvallen. botontkalking : je nieren zijn belangrijk voor het omzetten van vitamine D in een actieve vorm die calcium en fosfaat uit de voeding haalt en calcium recyclet in de nier, zodat je botten sterk blijven. Als je nieren niet goed werken krijg je een tekort aan vitamine D en daardoor een tekort aan calcium en fosfaat, met als gevolg botontkalking. De kans op botbreuken is dan groter.

: Wat kan er misgaan als de nier niet goed werkt?

Is eiwit in urine ernstig?

Proteïnurie betekent dat er een te grote hoeveelheid eiwit in de urine zit. Eiwitten horen niet in de urine thuis. Gewoonlijk zorgen de nieren er voor dat eiwitten in het bloed blijven. Maar bij nierschade kunnen deze eiwitten weglekken via de urine. Het verlies van eiwit wordt ook gezien als een maat voor de ernst van de nierschade.

Hoe meer eiwit in de urine zit, hoe slechter de nierfilters werken en hoe groter de kans op nierfalen of hart- en vaatziekten. – De dieetbehandeling bij proteïnurie bestaat uit een zoutbeperking (ofwel natriumbeperking) om de proteïnurie te verminderen en de bloeddruk te verbeteren. Ook is het belangrijk om niet te veel eiwitten binnen te krijgen, met name als de nieren al minder goed werken.

Verder is het belangrijk om een gezond gewicht na te streven voor het behoud van de nierfunctie.

Waarom krijgt iemand albumine?

Albumine – Wikipedia Albumine is kwantitatief het belangrijkste in het, Omdat het in de gezonde situatie niet uit de bloedhaarvaten kan treden, speelt het een belangrijke rol bij de handhaving van de juiste in de bloedvaten. Structuur van menselijk serumalbumine (HSA) in een complex met zes Als de albumineconcentratie in het bloed hoger is dan buiten de bloedvaten, dan wordt er water naar de bloedvaten toegetrokken (door ).

• Albumine heeft derhalve een wateraanzuigende werking.
• Op deze manier wordt de juiste druk verkregen (meer water betekent meer bloed, en meer bloed in dezelfde ruimte betekent een hogere druk).
• Hierdoor wordt enerzijds voorkomen dat te veel water vanuit de bloedbaan naar de weefsels gaat en anderzijds dat te veel water naar de bloedbaan toestroomt.

De hoeveelheid water in de bloedbaan blijft daardoor nagenoeg constant en daarmee het totale bloedvolume. Daarnaast verzorgt albumine het transport van stoffen in het bloed, zowel voor lichaamseigen stoffen als lichaamsvreemde stoffen zoals medicijnen.

Albumine transporteert 1/3 van in de bloedsomloop bij de mannen. ; 10% van het in het lichaam wordt ook aan albumine gebonden. Het meeste in het plasma is met lage affiniteit gebonden aan albumine. T3 en T4 binden met zeer lage affiniteit aan albumine.20% van het aanwezige T4 () en 35% van het aanwezige T3 (3,5,3′-) is aan albumine gebonden.

Ook wordt gebonden aan albumine door het plasma vervoerd naar de lever. Bilirubine is minder goed oplosbaar dan biliverdine waardoor het minder efficiënt getransporteerd kan worden. Daarom wordt het in het plasma gebonden aan albumine (indirect billirubine) vervoerd en in de lever tweemaal bèta gebonden aan (direct billirubine) (verkregen uit 2x alfa-UDP-glucuronzuur).

• Albumine wordt toegediend bij de behandeling en preventie van diverse vormen van,
• Dit is een situatie waarbij het circulerend bloedvolume (in absolute of relatieve vorm) tekortschiet, door bloedverlies of bloedvatverwijding, om een adequate weefseldoorstroming te verzorgen.
• Dit kan gebeuren bij ernstige bloedingen door bijvoorbeeld operaties, bij ernstige brandwonden of bij bloedvergiftiging.

Bij zieke mensen, vooral bij een verminderde leverfunctie, is het albuminegehalte afgenomen. Er is dan sprake van hypoalbuminemie. ( Bovine Serum Albumine – BSA) wordt gebruikt als en in de chemie.

Wat zegt kreatinine over nierfunctie?

Gestoorde nierfunctie Werking van de nieren De nieren hebben drie belangrijke functies:

1. Het schoonmaken van het bloed. Via onze voeding komen ook afvalstoffen in het bloed. De nieren filteren deze afvalstoffen weer uit het bloed. Met een bloed- en urineonderzoek kan de arts zien of de nieren hun werk nog goed doen. Er wordt dan gekeken hoeveel van de afvalstof creatinine (afbraak product van de spieren) in het bloed en in de urine zit. Is er veel creatinine in het bloed aanwezig en weinig in de urine, dan kan dat een aanwijzing zijn dat de nieren niet goed werken.
2. De nieren regelen ook de vochthuishouding in het lichaam. Is er te veel vocht in het lichaam, dan zorgen de nieren ervoor dat er meer urine wordt gemaakt en uitgeplast. Is er te weinig vocht in het lichaam, dan zorgen de nieren ervoor dat er minder urine wordt aangemaakt.
3. De nieren maken hormonen aan die belangrijk zijn voor uw gezondheid, zoals vitamine D (nodig voor de calciumhuishouding) en erythropoeitine (EPO, nodig voor de aanmaak van rode bloedcellen). De nieren maken daarnaast ook hormonen aan die de bloeddruk regelen.

Waaraan merkt u dat de nieren niet goed werken? Als de nieren niet goed werken, merkt u daar in het begin meestal niets van. Vaak merken mensen pas in een laat stadium dat er iets aan de hand is met hun nieren. Hieronder staan de meest voorkomende verschijnselen:

• Als de nieren het bloed niet meer goed kunnen zuiveren, stapelen afvalstoffen zich op in het lichaam. U kunt dan last krijgen van bijvoorbeeld misselijkheid, jeuk en een algeheel ziek gevoel. Uit onderzoek blijkt dat meestal het creatininegehalte in het bloed te hoog is en dat er minder creatine in de urine zit.
• Als de nieren de vochthuishouding niet meer goed kunnen regelen, houdt het lichaam vocht vast. U merkt dat doordat bijvoorbeeld uw enkels dikker worden of dat u kortademig wordt, doordat er vocht bij de longen wordt vastgehouden.
• Als de nieren minder vitamine D aan maken, kunnen de botten zwakker worden en sneller breken. Bij een tekort aan erythropoeitine krijgt u bloedarmoede. Hierdoor kunt u last krijgen van vermoeidheid, kortademigheid en kouwelijkheid. Bij een verminderde nierfunctie gaat de bloeddruk omhoog.

Wat zijn de mogelijke oorzaken? Een verminderde nierfunctie kan het gevolg zijn van een ziekte van de nieren zelf of van een andere aandoening waarbij de nieren betrokken zijn. Een voorbeeld van een nierziekte is een filterontsteking (glomerulonefritis), een zeldzame oorzaak van een gestoorde nierfunctie.

Veel vaker is de oorzaak een andere aandoening zoals aderverkalking, suikerziekte, hartfalen of hoge bloeddruk. Ook bij ouder worden gaat de nierfunctie achteruit. Hoe wordt de diagnose gesteld? Als de arts vermoedt dat uw nieren niet goed werken, wordt er eerst een algemeen onderzoek van de nieren gedaan.

Er wordt een echo van de nieren gemaakt en uw bloed en urine wordt onderzocht. Bij een ziekte in de nier (zeldzaam) is een nierpunctie (biopt) bijna altijd noodzakelijk. Bij de veel vaker voorkomende aandoeningen waarbij de nierfunctie achteruitgaat, zoals aderverkalking, suikerziekte, hartfalen of hoge bloeddruk is een nierbiopt in het algemeen niet nodig.

1. Behandeling Om de nieren weer beter te laten werken, is meestal een dieet nodig, waarbij u bijvoorbeeld minder zout of minder eiwitten inneemt.
2. Soms is het nodig dat u medicijnen gebruikt om de bloeddruk te verlagen of om tekorten aan te vullen zoals vitamine D.
3. Ook zijn soms medicijnen nodig die de nieren helpen om het bloed te zuiveren van afvalstoffen.

Als de nierfunctie zo slecht wordt dat medicijnen niet meer helpen of als de klachten te erg worden, is een nierfunctie vervangende behandeling soms noodzakelijk. Voorbeelden hiervan zijn niertransplantatie of dialyse. : Gestoorde nierfunctie

Waarom creatinine te hoog?

Kreatinine Kreatinine is een afbraakproduct van de spieren in ons lichaam. De stof wordt via de nieren uit ons lichaam verwijderd. De hoeveelheid kreatinine in het bloed is afhankelijk van de nierfunctie, maar ook van de hoeveelheid spieren. Bij mannen is het kreatinine dan ook hoger dan bij vrouwen.

1. We meten de hoeveelheid kreatinine het bloed.
2. Uw arts kan dit laten doen wanneer hij vermoedt dat er sprake is van nierschade.
3. De nierfunctie wordt vaak gecontroleerd bij patiënten die chronische aandoeningen hebben, zoals bij diabetes en hart-en vaatziekten.
4. Een verhoogde kreatinine waarde kan verschillende oorzaken hebben, waaronder een ontsteking van de nier, schade aan niercellen, auto-immuunziekten, een verminderde doorbloeding van de nier of ziekten die de afvoer van de nier verhinderen, zoals nierstenen.

Tijdelijk verhoogde kreatinine waarden worden wel gezien na spierbeschadigingen. Een verlaagd kreatinine is meestal niet relevant, en kan het gevolg zijn van een afname van spiermassa, bijvoorbeeld bij het ouder worden of na bedlegerigheid. : Kreatinine

Wat betekent nierfunctie 70?

Nierschade voorkomen bij veroudering Eén van de processen tijdens veroudering is het geleidelijk afnemen van de nierfunctie door nierschade. Daarnaast zijn er verschillende risicofactoren voor een versnelde achteruitgang van de nieren. Tijdens het ouder worden kun je deze versnelde achteruitgang zelf zoveel mogelijk helpen voorkomen.

Tijdens het ouder worden neemt de nierfunctie geleidelijk af. Dit is een natuurlijk proces, vergelijkbaar met andere lichaamsfuncties. De vermindering van de nierfunctie start rond het 40e levensjaar en is ongeveer 0,4 procent per jaar. Van de 70-plussers heeft 40 procent een nierfunctie lager dan 60 procent, ofwel chronische nierschade.

Klachten ontstaan vaak pas als de nieren sterk achteruit zijn gegaan en de werking nog maar 30 procent of minder is.De natuurlijke achteruitgang van de nierfunctie wordt veroorzaakt door slijtage, en uiteindelijk beschadiging, van de nierfilters. Nierfilters die eenmaal zijn beschadigd herstellen meestal niet meer.

Niet aanpassen van medicatie: de nieren verwijderen veel medicijnen uit het lichaam. Maar bij een verminderde nierfunctie blijven deze medicijnen langer en in hogere concentraties in het bloed. Ook bij dreigende uitdroging door bijvoorbeeld koorts, diarree, overgeven of een hittegolf is extra aandacht voor veilig medicijngebruik nodig. Als de medicatie in dit soort situaties niet wordt aangepast, bijvoorbeeld met een andere dosis of een ander medicijn, dan ontstaat een verhoogd risico op versnelde nierschade.DiabetesHoge bloeddruk

Hoe hoog mag eGFR zijn?

Wat is het? – De nieren zijn opgebouwd uit miljoenen kleine filtertjes. Het bloed stroomt continu door deze filtertjes en wordt er ontdaan van overtollige afvalstoffen en water. Met een aantal testen kunnen we de filterfunctie van de nieren beoordelen.

• Creatinine is een afbraakproduct van de spieren.
• Het wordt continu door de nieren uit het bloed gefilterd en uitgescheiden in de urine.
• De concentratie van creatinine in het bloed is daarom een goede parameter voor het functioneren van de nieren.
• Hoe minder ze werken, hoe meer creatinine in het bloed.
• De nierfunctie, de GFR (glomerular filtration rate), kan geschat worden op basis van de creatininewaarde in het bloed.

Dit getal geeft aan hoeveel bloed de nieren per minuut kunnen filteren/zuiveren. Bij een gezonde persoon is dat meer dan 90 milliliter per minuut. Deze waarde neemt af met toenemende leeftijd. Bij een bejaard persoon kan een waarde van 30 tot 45 milliliter per minuut nog normaal zijn.

• De hoeveelheid creatinine kan per persoon sterk verschillen.
• Mannen hebben bijvoorbeeld meer creatinine in hun bloed dan vrouwen en ouderen.
• Dit is omdat zij over het algemeen gespierder en langer zijn.
• Door de verschillen is soms niet goed duidelijk of de creatinine en dus de nierfunctie nog normaal is.

Wat bij de ene persoon te hoog is, is dat bij de ander nog niet. Urineonderzoek geeft dan aanvullende informatie. Als de nierfunctie exact berekend moet worden, en dus niet enkel geschat, zal je arts je vragen om 24 uur je urine bij te houden. Op basis van het volume van de geproduceerde urine en de creatinineconcentratie in zowel de urine als het bloed, kan de nierfunctie nauwkeuriger berekend worden.

Wat als je albumine te hoog is?

Hoe stelt je arts de diagnose? – Door een teststrookje (stick) in de urine te dompelen, krijgt de arts een idee van de hoeveelheid eiwitten in de urine. Dat stickje detecteert enkel albumine. Wijst de test op te veel albumine in de urine, dan gaat de arts na of je een aandoening hebt die gepaard kan gaan met nierproblemen (diabetes, hoge bloeddruk, chronische ontstekingsziekte of infectie van de urinewegen).

• Verder onderzoek is alleen nodig als je eerder al proteïnurie hebt gehad of als er een reden is om een nierziekte te vermoeden.
• Er gebeurt een nieuwe sticktest, op een nieuw staal ochtendurine,
• Zijn de volgende twee stalen ‘negatief’, d.w.z.
• Dat er geen albumine wordt gevonden, dan is verder onderzoek niet nodig.

Wordt in de urine opnieuw albumine aangetroffen, of een klein beetje rode bloedcellen, dan gebeuren bijkomende tests :

Je arts zal je volgende vragen stellen: Zijn er eerder al eiwitten in de urine vastgesteld? Voel je pijn tijdens het plassen? Moet je vaker plassen? Heb je pijn in de onderbuik of soms hevige koliekachtige pijnen in de rugstreek? Heb je recent nog last gehad van koorts, keelpijn, een ontsteking of deed je recent een zware fysieke inspanning? Heb je ooit geleden of lijd je aan een hart- of nierziekte, diabetes, reuma of heb je afwijkingen van de urinewegen?Je arts meet ook je bloeddruk, en kijkt na of er tekenen zijn van vochtophoping (oedeem), Hij beluistert je hart en longen en gaat na of je last hebt van een gevoelige onderbuik of nierstreek.Er volgt een bloedafname en je wordt gevraagd om gedurende 24 uur je urine te verzamelen. Het labo zal op basis hiervan een schatting maken van de hoeveelheid in de urine uitgescheiden eiwitten, nagaan hoe snel je nieren het bloed filteren of controleren of er tekenen zijn die wijzen op een ontsteking, infectie of diabetes.

Hoe hoog moet de waarde van de nieren zijn?

Bij chronisch nierfalen zijn de nieren niet meer voldoende in staat om de afvalstoffen uit het lichaam te verwijderen. De uitscheiding van afvalstoffen kan op twee manieren geschat worden, namelijk door de glomerulaire filtratiesnelheid (GFR) of door de creatinineklaring in bloed- en urineonderzoek te meten.

1. De GFR-waarde en creatineklaring geven aan hoe goed de nieren functioneren en in welk stadium de nierziekte zich bevindt.
2. De normaalwaarde voor GFR en creatinineklaring op middelbare leeftijd is ongeveer 100 ml/minuut.
3. De nierfunctie neemt, ook bij patiënten zonder nierziekte, tijdens het ouder worden geleidelijk af.

Op 80-jarige leeftijd is de normaalwaarde voor GFR ongeveer 60 ml/minuut. Vaak (maar niet altijd) hebben personen met chronisch nierfalen ook afwijkingen bij het urineonderzoek, zoals te veel eiwit of rode bloedcellen in de urine.

Wat betekent het als je creatinine te hoog is?

Gestoorde nierfunctie Werking van de nieren De nieren hebben drie belangrijke functies:

1. Het schoonmaken van het bloed. Via onze voeding komen ook afvalstoffen in het bloed. De nieren filteren deze afvalstoffen weer uit het bloed. Met een bloed- en urineonderzoek kan de arts zien of de nieren hun werk nog goed doen. Er wordt dan gekeken hoeveel van de afvalstof creatinine (afbraak product van de spieren) in het bloed en in de urine zit. Is er veel creatinine in het bloed aanwezig en weinig in de urine, dan kan dat een aanwijzing zijn dat de nieren niet goed werken.
2. De nieren regelen ook de vochthuishouding in het lichaam. Is er te veel vocht in het lichaam, dan zorgen de nieren ervoor dat er meer urine wordt gemaakt en uitgeplast. Is er te weinig vocht in het lichaam, dan zorgen de nieren ervoor dat er minder urine wordt aangemaakt.
3. De nieren maken hormonen aan die belangrijk zijn voor uw gezondheid, zoals vitamine D (nodig voor de calciumhuishouding) en erythropoeitine (EPO, nodig voor de aanmaak van rode bloedcellen). De nieren maken daarnaast ook hormonen aan die de bloeddruk regelen.

Waaraan merkt u dat de nieren niet goed werken? Als de nieren niet goed werken, merkt u daar in het begin meestal niets van. Vaak merken mensen pas in een laat stadium dat er iets aan de hand is met hun nieren. Hieronder staan de meest voorkomende verschijnselen:

• Als de nieren het bloed niet meer goed kunnen zuiveren, stapelen afvalstoffen zich op in het lichaam. U kunt dan last krijgen van bijvoorbeeld misselijkheid, jeuk en een algeheel ziek gevoel. Uit onderzoek blijkt dat meestal het creatininegehalte in het bloed te hoog is en dat er minder creatine in de urine zit.
• Als de nieren de vochthuishouding niet meer goed kunnen regelen, houdt het lichaam vocht vast. U merkt dat doordat bijvoorbeeld uw enkels dikker worden of dat u kortademig wordt, doordat er vocht bij de longen wordt vastgehouden.
• Als de nieren minder vitamine D aan maken, kunnen de botten zwakker worden en sneller breken. Bij een tekort aan erythropoeitine krijgt u bloedarmoede. Hierdoor kunt u last krijgen van vermoeidheid, kortademigheid en kouwelijkheid. Bij een verminderde nierfunctie gaat de bloeddruk omhoog.

Wat zijn de mogelijke oorzaken? Een verminderde nierfunctie kan het gevolg zijn van een ziekte van de nieren zelf of van een andere aandoening waarbij de nieren betrokken zijn. Een voorbeeld van een nierziekte is een filterontsteking (glomerulonefritis), een zeldzame oorzaak van een gestoorde nierfunctie.

1. Veel vaker is de oorzaak een andere aandoening zoals aderverkalking, suikerziekte, hartfalen of hoge bloeddruk.
2. Ook bij ouder worden gaat de nierfunctie achteruit.
3. Hoe wordt de diagnose gesteld? Als de arts vermoedt dat uw nieren niet goed werken, wordt er eerst een algemeen onderzoek van de nieren gedaan.

Er wordt een echo van de nieren gemaakt en uw bloed en urine wordt onderzocht. Bij een ziekte in de nier (zeldzaam) is een nierpunctie (biopt) bijna altijd noodzakelijk. Bij de veel vaker voorkomende aandoeningen waarbij de nierfunctie achteruitgaat, zoals aderverkalking, suikerziekte, hartfalen of hoge bloeddruk is een nierbiopt in het algemeen niet nodig.

Behandeling Om de nieren weer beter te laten werken, is meestal een dieet nodig, waarbij u bijvoorbeeld minder zout of minder eiwitten inneemt. Soms is het nodig dat u medicijnen gebruikt om de bloeddruk te verlagen of om tekorten aan te vullen zoals vitamine D. Ook zijn soms medicijnen nodig die de nieren helpen om het bloed te zuiveren van afvalstoffen.

Als de nierfunctie zo slecht wordt dat medicijnen niet meer helpen of als de klachten te erg worden, is een nierfunctie vervangende behandeling soms noodzakelijk. Voorbeelden hiervan zijn niertransplantatie of dialyse. : Gestoorde nierfunctie