Wat is het verschil tussen contante waarde en netto contante waarde?

De netto contante waarde is het verschil tussen de contante waarde van de toekomstige positieve cashflows (inclusief eventuele restwaarde) en een investeringsuitgave.

Wat is een goede IRR?

Veelgestelde vragen (FAQ) – Hoe hoog moet de IRR zijn? In theorie is een internal rate of return die boven de WACC ligt goed. Het is voor de rest moeilijk te zeggen wat een hoge IRR is, dit hangt namelijk af van de kapitaalkosten van de onderneming en het risico van de investering.

Over het algemeen is een investering met een hogere IRR beter dan een lage, maar dan moet de situatie precies hetzelfde. Een investering met een IRR van 10% met lage risico’s en een lange looptijd, is waarschijnlijk beter dan een investering met een IRR van 20% met hoge risico’s en een korte looptijd.

Wat is de internal rate of return? De Internal Rate of Return (IRR) is een methode die in de financiële analyse kan worden gebruikt om het rendement van een potentiële investeringen in te schatten. De IRR is een disconteringsvoet die de netto contante waarde (NCW) van alle kasstromen gelijk maakt aan nul in een Discounted Cash Flow (DCF).

• Is de IRR hetzelfde als de ROI? Soms wordt de IRR aangeduid als rendement op investering (ROI) van een project.
• Echter klopt deze uitspraak niet helemaal.
• De ROI is eigenlijk de algemene berekening waarbij de opbrengsten worden gedeeld door de investeringskosten.
• De berekening van de IRR is een stuk complexer.

Uit de IRR kunnen betere conclusie worden getrokken, waardoor veel investeringsprofessionals de voorkeur geven aan deze methode.

Hoe bereken je de eindwaarde?

De eindwaarde van een bedrag dat een aantal jaren op interest wordt uitgezet, wordt berekend door de beginwaarde bij herhaling te vermenigvuldigen met de groeifactor. Als € 5.000 nu (= beginwaarde) uitgezet wordt tegen 3% rente gedurende 5 jaar, dan is de eindwaarde: 5.000 × (1,03)5 = € 5.796,37.

Hoe bereken je discounted cashflow?

Hoe bereken je de DCF waarde? – Een voorbeeld om de vraag “Hoe bereken je de DCF waarde?” te beantwoorden is makkelijk uit te leggen met de DCF-formule. Deze DCF formule ziet er als volgt uit: FCF * (1+g)/(r–g). FCF is Free Cash Flow, r is hierbij de disconteringsfactor op basis van de WACC en de g staat hier voor de groei.

We gaan met vijf jaren rekenen om het dcf model beknopt te houden. Dit wil natuurlijk niet betekenen dat het bedrijf na 5 jaar stopt. Daarom rekenen we in kolom Jaar 6/EW (eindwaarde) met perpetuele waarden. De discount rate van 10% zullen we gebruiken om de jaarlijkse kasstromen te verdisconteren naar een huidige waarde (present value). We laten de omzet met een jaarlijks groeipercentage van 4% groeien. Het eeuwigdurende groeipercentage van 2% rekenen we vanaf jaar 6 en gaat – bij wijze van spreken – door tot in het oneindige. We rekenen met een belastingtarief van 30%. Het percentage verandering in werkkapitaal is het vereiste aanvullende bedrag dat in werkkapitaal geïnvesteerd dient te worden voor elke euro aan extra omzet. Voor dit model houden we 25% aan. De verwachte afschrijvingen op activa schatten we op een bedrag van €8m per jaar. Investeringen betreft het bedrag dat aangehouden wordt om extra investeringen te doen in niet-verbruikbare onderdelen of systemen, zoals ICT-vernieuwingen. Dit kan handmatig aangepast worden, we houden nu €9m aan.

Wat is contante inkoop?

Bedrijfseconomie: Contante inkopen Er is sprake van contante inkopen als een onderneming direct betaalt aan een leverancier voor geleverde goederen of diensten. Er zijn twee soorten inkopen:

Contante inkopen : door een leverancier geleverde goederen of diensten worden direct betaald door de onderneming. De uitgave en het moment van inkoop vallen samen. Inkopen op rekening : door een leverancier geleverde goederen of diensten worden niet direct betaald door de onderneming. Er is sprake van een krediettermijn. De uitgave valt niet samen met het moment van inkoop en er ontstaat een post crediteuren op de balans. Deze balanspost verdwijnt op het moment van betaling aan de leverancier.

: Bedrijfseconomie: Contante inkopen

Hoe bepaal je de exit yield?

Eindwaarde – Finance Ideas rekent voor veel klanten complexen en portefeuilles door op markt- en beleidswaarde. Hieronder de uitkomsten van een complex (gegevens uitgedrukt in euro per eenheid ) waarbij alle parameters gelijk zijn, met uitzondering van de eindwaardeberekening. Beide methoden leveren een nagenoeg gelijke marktwaarde in verhuurde staat op. Echter, de beleidswaarde verdubbelt bij het toepassen van de exit yield. Hoe kan dit? De eindwaarde in het handboek wordt bepaald op basis van een netto contante waarde berekening van eeuwigdurende exploitatie kasstromen.

• Bij de exit yield benadering wordt de eindwaarde bepaald door ‘x keer de huur’ te berekenen (bijvoorbeeld: een exit yield van 10% leidt tot een eindwaarde van 10x de huur).
• De exploitatiekosten spelen in de exit yield benadering geen rol.
• Als de netto beleidskasstromen na jaar 15 nauwelijks positief zijn, dan leidt toepassen van het waarderingshandboek tot een zeer lage eindwaarde.

Dit komt regelmatig voor bij corporaties. Na jaar 15 gaan de onderhoudskosten aanzienlijk omhoog om het verouderingseffect tegen te gaan. Het marktonderhoud wordt verdubbeld en het beleidsonderhoud wordt verhoogd met het marktonderhoud (keuze Finance Ideas).

• Dit extra onderhoud zet de toch al matige corporatie exploitatiekasstroom verder onder druk.
• In bovenstaand praktijkvoorbeeld komt de eindwaarde op basis van het handboek neer op 2x de huur (exit yield van 50%!).
• De exit yield van de taxateur is ongeveer 12x de huur (8,25%).
• Ortom, verschillende uitgangspunten voor het bepalen van de marktwaarde kunnen een vergelijkbare marktwaarde opleveren, maar een sterk afwijkende beleidswaarde.

Aangezien LTV en solvabiliteit op beleidswaarde worden bepaald, is dit een serieus aandachtpunt.